top of page

/persberichten - chantilly arts & elegance richard mille (f)

Overzicht Persberichten

Chantilly Arts & Elegance Richard Mille

 

Chantilly Arts & Elegance Richard Mille viert het 70 jarig jubileum van Ferrari met Maranello’s exceptionele racegeschiedenis van de 24 uurs van le Mans. Ongeveer 30 belangrijke zuto’s die deelnamen aan de race zullen worden tentoongesteld op de gazons La Nôtre van kasteel.

 

Met het natrekken van de 24uur van Le Mans racegeschiedenis van meerdere modellen van Ferrari viert Chantilly Arts & Elegance Richard Mille de 70ste verjaardag van Ferrari. Dit was een logische zet voor Peter Auto, die -om de twee jaar- in samenwerking met de auto Cub de l'Ouest de Le Mans Classic organiseert. Het was ook een grote uitdaging, rekening houdend met het feit dat het Italiaanse merk heeft tot 407 vermeldingen heeft in 56 races in de Sarthe sinds 1949! Ferrari's algemene resultaten zijn 9 regelrechte overwinningen en 21 categorie win’s (de meest recente dit jaar in de LM GTE Am).

 

Het Peter Auto-team is trots melding te kunnen maken van de display van ongeveer 30 Ferrari’s, die hun stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van de 24 uurs van Le Mans van 1950 tot heden. Zij zullen strijden in de verschillende klassen van het Concours d'Etat op Chantilly Arts & Élégance Richard Mille. Hier volgt een korte beschrijving van een selectie van de verschillende auto’s op display.

 

Chantilly Arts & Elegance Richard Mille wordt gehouden van 8 t/m 10 september 2017 op het Château de Chantilly in Chantilly (F).

 

Bron: Website Chantilly Arts & Elegance Richard Mille

Vertaling: 'nJoy Media - Henk J. Brouwer

 

Le Mans Ferrari's op Chantilly! In dit overzicht een 15 exclusieve Le Mans Ferrari's met enige info. In totaal worden er een dertigtal verwacht, naast andere prachtige Bolides...

Ferrari 250 Testa Rossa (#0728TR) In 1958 brak deze auto -met een aerodynamische carrosserie door Pininfarina ontworpen en gemaakt door Scaglietti- de de D-Type Jaguar’s overheersing van de 24 uurs van Le Mans. De 250 TR, in de handen van Olivier Gendebien en Phil Hill, gaf de Scuderia haar derde overwinning in de Sarthe.

Ferrari 250 GT SWB Berlinetta Competizione (#2129GT) Eerste triple voor Ferrari en overwinning in de klasse Grand Touring in 1961, maar deze auto geracet door het Belgisch Nationale Team had niet veel geluk, omdat zij uitvielen als gevolg van een ongeval in het vijfde uur. Het deed er niet echt toe, omdat haar naam al gevestigd was in legendes van de autosport, door het winnen van de Tour de France Auto in 1960.

Ferrari BreadVan (#2819GT) Giotto Bizzarrini en Carlo Chiti werden ontslagen door Ferrari, zodat ze met graaf Giovanni Volpi in 1962 konden samenwerken. Het paar stelde zich als uitdaging “het verslaan van de Scuderia” met een 250 GT SWB (2nd in de Tour de France Auto in 1961). Het resultaat van hun handwerk was deze verbazingwekkend uitziende machine, bijgenaamd de "Breadvan, die uitviel in het vierde uur (storing in de overbrenging) na super start voor een goede race.

Ferrari 250 GTO (#4293GT) Ferrari zetten een schitterend plaatje neer op Le Mans in 1963: zijn auto's bezetten de eerste zes plaatsen in de 24 uurs race. Maar het was allemaal dankzij particuliere teams -zoals het Belgisch Nationale Team- waardoor deze 250 GTO thuis bracht als positie overall, met -om te beginnen- de overwinning in de Grand Touring categorie! Deze auto won ook de Spa 500 Km met Willy Mairesse achter het stuur.

Dino 166P / 206P (#0834) Enzo Ferrari maakte de Dino om de naam van de Ferrari’s -waarvan auto's bijna uitsluitend werden aangedreven door V12 motoren- niet te devalueren. De 166 P arriveert op Le Mans in 1965, maar de kleine 1600 cc V6 onder de motorkap stort al snel in. Toch, dankzij de 250LM, is Ferrari de laatste die dit jaar de “overall” overwinning behaalt.

Ferrari 330 P4 (#0858) De 330 P4 -vaak beschouwd als de mooiste racewagen in de geschiedenis van de motorsport- nam deel aan de "Race van de eeuw" in 1967. Het resultaat van de gedenkwaardige slag tussen Ford en Ferrari was een overwinning voor de Amerikaanse reus en de Scuderia werd verslagen. Mike Parkes en Ludovico Scarfiotti bracht deze auto thuis op de tweede plaats.

Ferrari 312 P (#0872) Er waren geen fabrieks-Ferraris op Le Mans in 1968. Het volgende jaar was de Scuderia terug met een auto, die in overeenstemming was met de nieuwe 3-liter voorschriften voor prototypes. In de eerste ronde reed Chris Amon over puin van de Porsche 917, gecrasht met John Woolfe op Maison Blanche. De 312 P werd herbouwd, verkocht aan N.A.R.T en werd 4e op Daytona 1970.

Ferrari 512 S Spyder (#1002) Vijfentwintig 5Ltr 512 S’s werden gebouwd voor het verkrijgen van homologatie in groep 5 (5 liter prototypes). De auto's werden verkocht aan diverse particuliere teams, met inbegrip van de Escuderia Montjuich. Deze gele Ferrari valt uit in 1970 (ongeval) en 1971 (versnellingsbak), alhoewel zij als tweede in de Tour de France Auto van 1971 eindigde.

Ferrari 512 S Berlinetta (#1016) Deze auto was een van de sterren van Steve McQueen’s film “Le Mans”, opgenomen in de zomer van 1970. De 512 S zag er prachtig uit in de versie met haar lange staart en zij viel ook op vanwege de zeepbel in het dak om de hoge Mike Parkes tegemoet te komen. In de race crashte de Engelsman met twee andere Ferrari’s in Maison Blanche

Ferrari 312 PB (#0892) Na de terugtrekking van het steigenrende paard in het voorgaande, vond het langverwachte duel tussen Ferrari en Matra plaat in 1973. De 312PB maakte haar Le Mans debuut een jaar na de bouw. Bereden door Carlos Pace en Arturo Merzario leidde deze auto de race na 6 uur, maar werd ingehaald door de Matra Pescarolo-Larrousse en eindigde als tweede.

Ferrari 365 GTB/4 Competizione S2 (#15373) De Daytona was een echte Grand Tourer -en niet direct een straatauto- afgeleid van de racerij, destijds Ferrari's beleid. De Daytona 365 GTB/4 Competizione had een uitzonderlijk lange levensduur en reed in de 24 uurs van Le Mans door particuliere teams tussen 1971 en 1978. Deze auto werd achtste in 1972 bereden door Derek Bell, Teddy Pilette en Richard Bond.

Ferrari 308 GT/4 LM (#08020) Aan het einde van 1973 gaf Ferrari de Endurance racing op, het verder overlatend aan de privéteams zoals N.A.R.T., die deze serie-geproduceerde 308 GT/4 omvormde tot een racewagen. De eerste deelname eindigde met het uitvallen van de koppeling, terwijl het volgende jaar niet werd gekwalificeerd... Inderdaad moest de auto, die niet GT gehomologeerd was, vechten tegen de prototypes.

Ferrari 512 BBLM (#32129) Voor de eerste keer sinds 1949 waren er geen Ferraris aan het begin van de 24-uurs race in 1976. Nogmaals, in 1979, keerde het merk terug naar N.A.R.T, die een 512 BB meebracht voorbereid voor het Amerikaans Kampioenschap IMSA specificaties. Deze imposant uitziende machine reed in de Sarthe tot 1982, maar was niet in staat zich te meten met Porsche, voornamelijk door de fragiele versnellingsbak. Echter dit model -ingebracht door Charles Pozzi- werd 10e in 1980.

Ferrari F40 LM (#74045) Het BPR kampioenschap was verantwoordelijk voor de terugkeer van Grand Touring Auto’s naar Le Mans. Verschillende teams kozen voor de F40 LM, een auto die oorspronkelijk ontwikkeld werd voor de IMSA Championship. Terwijl McLaren verrassende overwinning uit de hoge hoed toverde met zijn F1-GTR en versloegen de prototypes en Michel Ferté -in zijn blauwe Ferrari- onderscheidde zich met een 12de plaats

Ferrari 333 SP (#019) De 333 SP, onthuld in 1993, markeerde Ferrari's terugkeer naar sport-prototype racing na een 20-jarige afwezigheid. Maar de Scuderia bracht nimmer fabrieks-auto's in. In 1998 werd deze 333 SP besteld door Giampiero Moretti (MOMO) en won daarmee de Daytona 24 uur gevolgd door de Sebring 12 uur. Op Le Mans was er hardere oppositie en eindigde zij als 14de. Een ander -identiek model- zag de vlag op een achtste plaats.

Prodrive Ferrari 550 GTO (#108462) Een andere privé inspanning. De 550 Maranello werd ontworpen bij Prodrive in Engeland en was zo succesvol dat het de interesse van de fabriek wekte. De laatste begon vervolgens haar eigen auto’s te ontwikkelen en verkocht die aan semi-officiële teams. In 2003 won deze auto de GTS-klasse in de 24 uurs van Le Mans en markeerde daarmee een keerpunt in de geschiedenis, omdat het tot Ferrari's officiële terugkeer naar GT racing leidde.

bottom of page